AUTOMATIC TRANSLATION OF OUR BLOG INTO YOUR LANGUAGE BY GOOGLE TRANSLATE:

Turkish English German Dutch Swedish Danish French Italian Russian Spanish Portuguese Arabic

23 Απρ 2013

Σαμιώτισσα δημιουργεί το «Wikipedia της τέχνης»!


Μια 25χρονη από τη Σάμο, η Φωτεινή Βαλεοντή, συνδυάζοντας την τέχνη με την τεχνολογία, εμπνεύστηκε και δημιούργησε μια πρωτοποριακή διαδικτυακή εφαρμογή για την τέχνη, τη «Wikipedia της τέχνης» όπως τη χαρακτηρίζει.

Αν και στα πρώτα της βήματα, η εφαρμογή USEUM έχει ήδη βρει ανταπόκριση έχοντας συγκεντρώσει 5.061 έργα και 417 καλλιτέχνες από 73 χώρες, σε έναν ιστότοπο για καλλιτέχνες και φιλότεχνους.

Όλα ξεκίνησαν πριν από ένα χρόνο, καθώς έψαχνε θέμα για το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο UCL και διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει ιστότοπος που να σχετίζεται με το χώρο της τέχνης και να είναι ταυτόχρονα αναγνωρίσιμος και διαδεδομένος στο ευρύ κοινό.



Αυτό το κενό φιλοδοξεί να συμπληρώσει η ίδια δημιουργώντας το USEUM «Το μουσείο τέχνης του κόσμου», όπως το ορίζει. «Φιλοξενεί έργα από όλο τον κόσμο, ενώ το επιμελούνται οι χρήστες της πλατφόρμας». Το USEUM τελικά εξελίχθηκε σε επιχείρηση που αποτιμάται σήμερα στα 1.180.000 ευρώ.

Πρόσφατα το USEUM έλαβε την πρώτη του χρηματοδότηση, αντλώντας 110.000 λίρες-στερλίνες (περίπου 126.000 ευρώ) από ιδιωτικά κεφάλαια. «Γενικά, δεν είμαι από τους ανθρώπους που λέω ότι μέσα στα επόμενα 10 χρόνια θέλω να έχω φτάσει κάπου.


Αυτό που προσπαθώ να κάνω πάντα στη ζωή μου, είναι από τις επιλογές που έχω ανά πάσα στιγμή να διαλέγω την καλύτερη. Έτσι έγινε και με το χώρο της επιχειρηματικότητας» λέει η Φωτεινή.

«Πρωτοπόρος»

Δημιουργώντας το USEUM, έγινε πρωτοπόρος σε έναν τομέα που δεν είχε καταφέρει να κατακτήσει η τεχνολογία. «Υπήρχαν δυσκολίες νομικής φύσεως» οι οποίες διέβλεψε η ίδια ότι πλέον μπορούν να ξεπεραστούν και ξεκίνησε με e-mails να προωθεί το USEUM πριν ακόμα του δώσει μορφή. «Έστελνα e-mails σε καλλιτέχνες, που δραστηριοποιούνται διαδικτυακά, εκθέτοντας ήδη τα έργα τους σε διάφορες ιστοσελίδες, και τους εξηγούσα τι είναι το USEUM. Είχα θετική ανταπόκριση» λέει η ίδια και συνεχίζει: «Δεν προσπάθησα να δημιουργήσω ένα Μουσείο Τέχνης από το μηδέν. Κάθε καλλιτέχνης έχει links και κάθε έργο παραπέμπει σε προϋπάρχοντα που είναι αναρτημένα σε άλλους ιστότοπους, στο facebook ή στην ιστοσελίδα του καλλιτέχνη».


Αυτή την περίοδο η Φωτεινή ολοκληρώνει το πωλητήριο του USEUM, μέσω του οποίου κάθε καλλιτέχνης θα έχει τη δυνατότητα να πουλάει αντικείμενα (τσάντες, θήκες για iPhone, αφίσες κ.ά.) στα οποία θα απεικονίζονται έργα του.

Τη δημιουργία των παραπάνω θα επιμελείται η Φωτεινή σε συνεργασία με εκτυπωτήρια. «Το gift shop θα μας φέρει τα πρώτα έσοδα, παραχωρώντας ωστόσο 70% από τα κέρδη των πωλήσεων στους καλλιτέχνες. Η επένδυση μου επέτρεψε να ασχοληθώ full-time στο USEUM, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων καλύπτει ανάγκες κυρίως τεχνολογικής και νομικής φύσεως». Πλέον έχει συνηθίσει τη ζωή στο Λονδίνο και ξέρει ότι εκεί βρίσκονται οι ευκαιρίες για τα startups. Επιπλέον, «εδώ, αν έχουν νόημα αυτά που λες, δεν τους νοιάζει αν είσαι 20άρης, αν είσαι γυναίκα ή αν είσαι ξένος».

Λίγα λόγια για τη Φωτεινή Βαλεοντή

Η Φωτεινή Βαλεοντή είναι κόρη εκπαιδευτικών από το Καρλόβασι, αποφοίτησε από δημόσιο σχολείο στη Σάμο και σπούδασε Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Παράλληλα με τις σπουδές της δούλεψε αφιλοκερδώς στη Microsoft ως student partner. «Θα το πρότεινα σε όλους τους φοιτητές του κλάδου μου, γιατί είναι ένας τρόπος για να εξοικειώνεται κανείς με τις παρουσιάσεις, με τη διοργάνωση σεμιναρίων, εκδηλώσεων κ.ά.». Το 2009 έφυγε στο Λονδίνο για μεταπτυχιακό στα Νέα Μέσα στο Πανεπιστήμιο Ravensbourne, το οποίο ολοκλήρωσε με άριστα.

Σε μερικά χρόνια αναμένεται να ολοκληρώσει το part-time διδακτορικό της με θέμα «Augmented Reality for Cultural Heritage» («Εφαρμογές επαυξημένης πραγματικότητας για την πολιτιστική κληρονομιά»). «Το Augmented Reality βρίσκει εφαρμογή στο USEUM μέσω της εφαρμογής για smartphones, που ευελπιστούμε να κυκλοφορήσουμε μετά το Πάσχα, η οποία επιτρέπει σε όλους τους χρήστες να τοποθετούν ψηφιακά οποιοδήποτε έργο από το USEUM θέλουν στο φυσικό περιβάλλον γύρω τους. Η τοποθέτηση των ψηφιακών έργων πίσω στον πραγματικό κόσμο είναι μόνο μία πρώτη εφαρμογή και έχουμε ήδη κατά νου πολλές επόμενες ιδέες προς υλοποίηση».

Πηγή: Ελευθεροτυπία